پژوهشگران می‌گویند که قرنطینه‌های ناشی از کووید تأثیر منفی بر بینایی کودکان داشته، زیرا آنها زمان بیشتری را پای صفحه نمایش‌ها و زمان کمتری را در فضای باز سپری کرده‌اند. بر اساس این مطالعه نزدیک‌بینی، یا میوپیا، یک نگرانی رو به رشد در حوزه سلامت جهانی است که تا سال ۲۰۵۰ میلیون‌ها کودک دیگر را تحت تأثیر قرار خواهد داد. بالاترین میزان نزدیک‌بینی در آسیا گزارش شده؛ ۸۵ درصد از کودکان ژاپن و ۷۳ درصد از کودکان کره جنوبی نزدیک‌بین هستند و بیش از ۴۰ درصد کودکان در چین و روسیه نیز با این مشکل مواجه‌اند.
این مطالعه که در «مجله چشم پزشکی بریتانیا» منتشر شده، به بررسی تحقیقاتی پرداخته است که بیش از پنج میلیون کودک و نوجوان از ۵۰ کشور در شش قاره را شامل می‌شود. تحلیل این داده‌ها نشان می‌دهد که نزدیک‌بینی در بازه زمانی ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۳ سه برابر شده و به ۳۶ درصد رسیده است. پژوهشگران می‌گویند که این افزایش پس از همه‌گیری کووید به ویژه قابل توجه بوده است.
نزدیک‌بینی معمولاً از سال‌های ابتدایی مدرسه آغاز می‌شود و تا سن ۲۰ سالگی که رشد چشم متوقف می‌شود، به تدریج بدتر می‌شود. برخی عوامل احتمال بروز نزدیک‌بینی را بیشتر می‌کنند که یکی از آنها زندگی در شرق آسیا است.
نزدیک‌بینی همچنین موضوعی ژنتیک است؛ یعنی ویژگی‌هایی که کودکان از والدین خود به ارث می‌برند، اما عوامل دیگری نیز وجود دارند، مانند شروع آموزش در سن بسیار کم در کشورهایی مانند سنگاپور و هنگ‌کنگ که در آنها آموزش از دو سالگی آغاز می‌شود. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که کودکان در سال‌های اولیه زندگی‌شان زمان زیادی را صرف تمرکز روی کتاب‌ها و صفحه نمایش‌ها می‌کنند که این موضوع به عضلات چشم فشار وارد کرده و می‌تواند منجر به نزدیک‌بینی شود. در آفریقا که مدرسه از سن ۶ تا ۸ سالگی شروع می‌شود، میزان نزدیک‌بینی هفت برابر کمتر از آسیا است.
در طول محدودیت‌های کووید در سراسر جهان، که میلیون‌ها نفر مجبور بودند برای مدت طولانی در داخل خانه بمانند، بینایی کودکان و نوجوانان آسیب دید.
ارتباط همه گیری کویید با زوال بینایی
این پژوهشگران می‌نویسند: «شواهد جدیدی نشان‌دهنده ارتباط احتمالی میان همه‌گیری و تسریع در زوال بینایی در میان بزرگسالان جوان است.» این پژوهش پیش‌بینی می‌کند که تا سال ۲۰۵۰، ممکن است بیش از نیمی از نوجوانان جهان دچار نزدیک‌بینی شوند. بر اساس این مطالعه، دختران و زنان جوان احتمالاً بیشتر از پسران و مردان جوان به نزدیک‌بینی دچار می‌شوند زیرا با افزایش سن، زمان کمتری را به فعالیت‌های فضای باز، چه در مدرسه و چه در خانه، اختصاص می‌دهند. رشد و بلوغ دختران زودتر از پسران شروع می‌شود که این موضوع باعث می‌شود آنها زودتر دچار نزدیک‌بینی شوند.
پژوهشگران می‌گویند تا سال ۲۰۵۰ انتظار می‌رود آسیا با نزدیک به ۶۹ درصد بیشترین نرخ نزدیک‌بینی را در میان قاره‌ها داشته باشد، اما این نرخ در کشورهای در حال توسعه نیز ممکن است به حدود ۴۰ درصد برسند.
چگونه می‌توانم از بینایی فرزندان خود محافظت کنیم؟
متخصصان چشم در انگلستان توصیه می‌کنند که کودکان، به‌ویژه در سنین ۷ تا ۹ سالگی، باید روزانه حداقل دو ساعت را در فضای باز سپری کنند تا احتمال ابتلا به نزدیک‌بینی در آنها کاهش یابد. مشخص نیست که دلیل این تأثیر مثبت، عواملی مانند نور طبیعی خورشید، فعالیت بدنی در فضای باز یا تمرکز چشم کودکان روی اشیاء دورتر است یا نه. دانیل هاردیمان-مک‌کارتنی، مشاور بالینی کالج بینایی‌سنجان بریتانیا می‌گوید: «بودن در فضای باز واقعا برای کودکان مفید است.» او همچنین توصیه می‌کند که والدین فرزندان خود را در سنین ۷ تا ۱۰ سالگی برای آزمایش چشم ببرند، حتی اگر بینایی آنها در سنین پایین‌تر بررسی شده باشد.
آیا نزدیک بینی ارثی است؟
والدین باید آگاه باشند که نزدیک‌بینی ارثی است. اگر نزدیک‌بین باشید، احتمال ابتلای فرزندان شما سه برابر بیشتر از سایرین است. نزدیک‌بینی را نمی‌تواند درمان کرد اما می‌توان آن را با عینک یا لنزهای تماسی اصلاح کرد. لنزهای ویژه می‌توانند با تشویق چشم به رشد به‌گونه‌ای متفاوت، سرعت پیشرفت نزدیک‌بینی را در کودکان خردسال کاهش دهند، اما این لنزها گران هستند. در آسیا این لنزها خاص بسیار محبوب هستند و از کلاس‌های شیشه‌ای که محیط بیرونی را شبیه‌سازی می‌کنند نیز استفاده می‌شود. این نگرانی وجود دارد که افزایش نزدیک‌بینی می‌تواند منجر به بروز مشکلات غیرمعمول چشمی در سنین بالاتر شود.
نشانه‌های نزدیک‌بینی چیست؟
مشکل در خواندن نوشته‌ها از فاصله دور، مانند خواندن تخته در مدرسه
نشستن نزدیک به صفحه تلویزیون یا کامپیوتر، یا نزدیک کردن تلفن همراه و تبلت به صورت
سردرد گرفتن
مالیدن مداوم چشم‌ها
به دنبال مشاوره حرفه‌ای برای بهبود مسائل زناشویی و سلامت روان خود هستید؟
