مطالعات جدید نشان می‌دهد مصرف ماریجوانا می‌تواند چگالی سیناپسی مغز را کاهش داده و در افراد مستعد روان‌پریشی، علائم انزوای اجتماعی و اختلالات جنسی را تشدید کند.
اختلال در پالایش سیناپس‌ها پژوهش‌ها نشان می‌دهند که ماریجوانا فرایند طبیعی مغز در پالایش و هرس سیناپس‌ها را مختل می‌کند؛ فرآیندی که برای رشد سالم مغز ضروری است.
این اثر به ویژه در جوانان بزرگسال مستعد روان‌پریشی اهمیت دارد.
مطالعات اخیر دانشگاه مک‌گیل و منتشرشده در JAMA Psychiatry نشان می‌دهند مصرف ماریجوانا (Cannabis) می‌تواند وضعیت افراد مستعد روان‌پریشی را بدتر کند و بر سلامت عصبی تأثیر منفی بگذارد.
نتایج کلیدی تحقیقات اسکن مغز حدود ۵۰ شرکت‌کننده ۱۶ تا ۳۰ ساله نشان داد:
کاهش چگالی سیناپسی در مغز افراد مستعد روان‌پریشی
تشدید کاهش چگالی در مصرف‌کنندگان ماریجوانا
ارتباط بین چگالی پایین سیناپس‌ها و انزوای اجتماعی، فقدان انگیزه و کاهش تمایل به روابط اجتماعی
چالش‌های درمانی داروهای فعلی روان‌پریشی عمدتاً توهم‌ها را هدف قرار می‌دهند اما برای بهبود انزوای اجتماعی و بی‌انگیزگی محدود هستند. یافته‌های جدید می‌توانند مسیر توسعه درمان‌هایی را هموار کنند که عملکرد اجتماعی و کیفیت زندگی افراد مبتلا را بهبود دهند.
تأثیر بر روابط انسانی و جنسی سلامت روان نقش مستقیم بر روابط انسانی و جنسی دارد. کاهش چگالی سیناپسی ناشی از مصرف ماریجوانا می‌تواند باعث انزوای اجتماعی و کاهش میل جنسی شود. در افراد مستعد روان‌پریشی، این اثرات ممکن است روابط صمیمانه و کیفیت زندگی جنسی را مختل کند.افرادی که در معرض خطر روان‌پریشی قرار دارند باید از مصرف ماریجوانا پرهیز کنند، زیرا می‌تواند سلامت روانی، تعاملات اجتماعی و عملکرد جنسی آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد.
1. اختلال نعوظ و تستوسترون پایین
در یک مطالعه جمعیتی بزرگ (claims‑database) تحلیل شده بر روی مردانی که مصرف ماریجوانا وابسته دارند، ارتباط معناداری بین وابستگی به ماریجوانا با ریسک بالاتر اختلال نعوظ (ED) و کمبود تستوسترون (TD) دیده شده است.
این نشان می‌دهد که مصرف مزمن و وابستگی می‌تواند روی سلامت جنسی و هورمون جنسی اثر منفی بگذارد.
2. شواهد متناقض در مطالعات بالینی
یک مرور سیستماتیک و متا-آنالیز درباره ارتباط مصرف ماریجوانا و اختلال نعوظ نشان داده که احتمال اختلال نعوظ در مصرف‌کنندگان ماریجوانا تقریباً ۴ برابر بیشتر است نسبت به افرادی که ماریجوانا نمی‌کشند (OR = 3.83).
با این حال، در مطالعات دیگر نتایج کاملا یک‌دست نیستند برخی نشان می‌دهند مصرف ملایم ممکن است تأثیر منفی کمتری داشته باشد.
3. اختلال جنسی در وابستگان به ماریجوانا
مطالعه‌ای روی مردانی با وابستگی به ماریجوانا و کانابینوئیدهای مصنوعی (SC) نشان داد که این گروه‌ها عملکرد جنسی پایین‌تری (میل جنسی، نعوظ، رضایت جنسی) داشتند، و ارزیابی با استفاده از پرسشنامه IIEF انجام شده بود.
همچنین این مطالعه نشان داد که افسردگی جنسی و «خودپریشانی جنسی» در این مصرف‌کنندگان بیشتر است.
4. دیدگاه پیچیده‌تر در تجربه جنسی
در مقابل، یک مطالعه پرسش‌نامه‌ای (نظرسنجی) روی بزرگسالان مصرف‌کننده ماریجوانا گزارش داده است که بسیاری از شرکت‌کنندگان افزایش تمایل جنسی («desire») و افزایش شدت ارگاسم را تجربه کرده‌اند.
این مطالعه نشان می‌دهد که تأثیر ماریجوانا بر جنبه‌های جنسی می‌تواند دوگانه باشد برای برخی افراد تجربه لذت‌بخش‌تر، برای دیگران مشکلات عملکردی وجود دارد.
5. تأثیر بر زنان
مروری بر مطالعات زنان نشان می‌دهد که کانابینوئیدها (مثل THC) می‌توانند تأثیرات دوز-وابسته بر میل جنسی زنان داشته باشند. در دوز پایین ممکن است میل را افزایش دهند ولی در دوز بالا اثر مهاری داشته باشند.
ماریجوانا می‌تواند هم تأثیر مثبت و هم منفی بر زندگی جنسی داشته باشد: برخی گزارش می‌دهند لذت، تحریک و ارگاسم افزایش پیدا کرده؛ اما در مصرف مزمن، وابستگی یا دوز بالا ممکن است مشکلاتی مثل اختلال نعوظ، کاهش میل جنسی یا هورمونی پیش بیاید.
برای افرادی که از نظر جنسی مشکل دارند و مصرف ماریجوانا دارند، این موضوع یک عامل بالقوه است که در نظر می‌گیرد در جلسات سکستراپی یا هنگام مشاوره سلامت جنسی.
پزشکان و درمانگران باید به سابقه مصرف ماریجوانا توجه کنند و مشورت دهند که آیا کاهش یا توقف مصرف می‌تواند بخشی از مداخله درمانی باشد.
به دنبال مشاوره ی حرفه‌ای برای بهبود مسائل زناشویی و یا مسائل مربوط به سلامت روان خود هستید؟
