مطالعات علمی نشان میدهند که مصرف همزمان سیگار و حشیش میتواند تأثیرات منفی بر عملکرد جنسی افراد داشته باشد. مصرف همزمان این دو ماده با افزایش احتمال ابتلا به اختلالات روانی مانند اضطراب و افسردگی همراه است.
تحقیقات جدید نشان میدهد افرادی که همزمان سیگار و حشیش مصرف میکنند، بیشتر دچار افسردگی و اضطراب میشوند. این نتیجه از مطالعهای در دانشگاه کالیفرنیا بهدست آمده که در مجله PLOS ONE منتشر شده است. در این تحقیق مشخص شد مصرفکنندگان همزمان این دو ماده نسبت به افرادی که فقط سیگار میکشند یا هیچ مادهای مصرف نمیکنند، بیشتر در معرض اختلالات روانی قرار دارند.
مطالعهای روی بیش از ۵۳ هزار فرد بزرگسال در آمریکا نشان داد مصرف همزمان سیگار و حشیش احتمال ابتلا به اضطراب و افسردگی را تقریباً دو برابر میکند. بسیاری از افراد برای مقابله با خلقوخوی افسرده به این مواد روی میآورند، اما در واقع حال روانیشان بدتر میشود. اثرات اولیه این مواد ممکن است آرامبخش باشد، ولی بعد از مدتی احساس ناراحتی و نیاز به مصرف بیشتر بازمیگردد.
نقش کووید ۱۹ در افزایش مشکلات روانی
دادههای این تحقیق در زمان پاندمی کووید ۱۹ جمعآوری شدهاند. در آن دوره، افراد با استرسهای زیادی روبرو بودند. همین فشار روانی باعث افزایش مصرف مواد و بروز مشکلاتی مانند اضطراب و افسردگی شده است.
خودآزاری پنهان در مصرف مواد
پژوهشگران میگویند مصرف همزمان تنباکو و حشیش نوعی خودآزاری است. در این حالت، فرد به خودش آسیب میزند، حتی اگر قصد خودکشی نداشته باشد. این رفتار در بلندمدت به سلامت روانی آسیب جدی میزند.
و اما تاثیر مواد مخدر بر رابطه جنسی از منظر PubMed چگونه میباشد؟
مطالعات علمی نشان میدهند که مصرف همزمان سیگار و حشیش میتواند تأثیرات منفی بر عملکرد جنسی افراد داشته باشد.بر اساس تحقیقی که در مجله PLOS ONE منتشر شده است، مصرف همزمان این دو ماده با افزایش احتمال ابتلا به اختلالات روانی مانند اضطراب و افسردگی همراه است.این اختلالات روانی میتوانند به طور غیرمستقیم بر تمایل جنسی، عملکرد جنسی و رضایت از روابط جنسی تأثیر بگذارند.همچنین، مصرف همزمان سیگار و حشیش ممکن است به نوعی خودآزاری تبدیل شود که بدون قصد خودکشی، به مرور زمان باعث بروز آسیبهای روانی جدیتری به فرد وارد میکند.
بر اساس مطالعات منتشر شده در پایگاه NCBI، چندین استراتژی مؤثر برای پیشگیری از مصرف مواد مخدر وجود دارد:
1. برنامههای پیشگیری مبتنی بر مدرسه:
این برنامهها با آموزش مهارتهای اجتماعی، عاطفی و شناختی به دانشآموزان، به تأخیر انداختن شروع مصرف مواد و کاهش میزان استفاده از آنها را تا پنج سال پس از اتمام برنامه نشان دادهاند.
2. برنامههای پیشگیری مبتنی بر خانواده:
این برنامهها با تقویت مهارتهای ارتباطی و انضباطی والدین، نظارت بر فعالیتهای فرزندان و مشارکت در یادگیری آنها، به کاهش مصرف مواد در نوجوانان کمک میکنند.
3. برنامههای مبتنی بر جامعه:
این برنامهها با همکاری سازمانهای مذهبی، انتظامی و سایر نهادهای دولتی، با هدف تقویت هنجارهای ضد مواد و رفتارهای اجتماعی مثبت، به کاهش مصرف مواد در سطح جامعه میپردازند.
4. آموزش مهارتهای زندگی:
برنامههایی که مهارتهای تصمیمگیری، حل مسئله و مقاومت در برابر فشار همسالان را آموزش میدهند، به تقویت توانایی نوجوانان در مقابله با وسوسههای مصرف مواد کمک میکنند.
5. برنامههای مبتنی بر ذهنآگاهی و کاهش استرس:
تمرینهایی مانند یوگا و مدیتیشن میتوانند به کاهش استرس و اضطراب در دانشآموزان کمک کرده و به عنوان ابزارهایی برای جلوگیری از مصرف مواد مخدر عمل کنند.این استراتژیها با هدف کاهش عوامل خطر و تقویت عوامل محافظتی در برابر مصرف مواد طراحی شدهاند و میتوانند در سطوح فردی، خانوادگی و اجتماعی مؤثر باشند.
به دنبال مشاوره حرفهای برای بهبود مسائل زناشویی و سلامت روان خود هستید؟
در صورت تجربهی مشکلات روانی ناشی از مصرف همزمان سیگار و حشیش، مراجعه به روانشناس متخصص میتواند گامی مؤثر در مسیر بهبود سلامت روان و پیشگیری از آسیبهای بلندمدت باشد.