بحثِ تحقیرِ زنان به دلیلِ شرایطِ جسمانی که به میان می‌آید تقریباً برای تمامِ اندام‌ها یک‌سان است اما یکی از اندام‌ها بیش‌ از همه در کانونِ توجه است و آن هم آلت تناسلی ما زنان است.

من سید سعید بهکام هستم، دکتر روانشناس ایرانی در ونکوور کانادا. با من در این مقاله همراه باشید…

مثلاً صابونِ ویژه‌ای برای شستنِ بازوان یا انگشتانِ پا یا گردن درست نکرده‌اند و تا آن‌ جا که می‌دانیم جماعتی راه‌شان را کج نمی‌کنند که به ما مواد خوش‌مزه‌تر کننده پا بفروشند یا دست‌مال‌های مرطوبِ جدیدی که زانو را تروتازه نگه دارد. از سوی دیگر، آلت‌ تناسلی مردان هم هرگز آماج این محصولاتِ «ابتکاری» نبوده است. هدف، همیشه آلت‌تناسلی زنان بوده است. یعنی فنج‌پوش و لبه بیرونی و درونی آلت‌ تناسلی زن. (البته گویا حضراتِ بازاریاب همچنان اصرار دارند که برای قسمتِ بیرونی آلت‌ تناسلی زن نیز از کلمه مهبل استفاده کنند که در واقع مجرای درونی آلتِ تناسلی است).

دکترجین گونتر متخصِ زنان و زایمان و نویسنده کتاب «دانش‌نامه آلت‌تناسلی زنان» در گفت‌وگو با ایندپندنت می‌گوید: «چه درون چه بیرونِ آلتِ‌تناسلی زن نیازی به تروتازه‌سازی ندارد. چرا در مورد تروتازگی مقعد یا تروتازگی آلت‌ تناسلی مردان نگران نیستیم؟ فرآورده‌های آزمایش نشده‌ای که موردِ پشتیبانی علوم پایه نیستند و به القائاتِ مخربِ مردسالارانه اتکا دارند فایده‌ای برای زنان ندارند». او می‌افزاید: «این احساسِ نیازِ را در زنان ایجاد کردن که برای جذاب‌تر کردن ظاهر/بو/مزه آلت ‌‌تناسلی خود پول خرج کنند، کسب‌وکارِ بزرگی است اما مشکل‌ساز است و شاید مهم‌تر آن که ضرورتی ندارد. شوینده‌ها و افشانه‌های بهداشتی زنانه مبتنی بر این القای مخرب است که حالتِ عادی زن مشکل دارد در حالی که این طور نیست».

«گونتر» می‌گوید در واقع استفاده کردن از چنین محصولاتی می‌تواند به مخاطِ محافظ یا باکتری لاکتوباسیل آسیب بزند (باکتری مفیدی که در دستگاه ادرار ما زنان زندگی می‌کند). بر خلاف نظر هوادارانِ بخارشویی، تنقیه و مرطوب‌سازی (و روش‌های دیگر) واقعیت این است که برای حفظ پاکیزگی ناحیه تناسلی زن نیازی به این زلم زیمبوها نیست. طبقِ اعلامِ سازمانِ خدمات بهداشت ملی انگلستان (ان‌اچ‌اس) آلتِ‌ تناسلی زنان «طوری طراحی شده است که به کمکِ ترشحاتِ (تراوشاتِ) طبیعی پاکیزگی خود را حفظ می‌کند».

به گفته دکترسوزی النیل مشاورِ بیماری‌های تناسلی و ادراری زنان در بیمارستانِ یونیورسیتی کالج لندن و سخن‌گوی سازمانِ خیریه رفاهِ زنان، که در زمینه بهداشتِ زنان و تولیدمثل فعالیت می‌کند، مهم‌ترین بخش از بهداشتِ مطلوبِ آلتِ تناسلی زنان، همان بهداشتِ کلی مطلوب، یعنی داشتنِ برنامه غذایی مطلوب و ورزش کردن است. دکتر ونسا مک‌کی، مشاور زنان و زایمان و سخن‌گوی کالجِ سلطنتی بیماری‌های زنان و زایمان (رکوگ) هم به «ایندپندنت» می‌گوید: «این که آلتِ تناسلی زن به تمیزکاری گسترده با استفاده از صابون‌های عطری یا فراورده‌های بهداشتی زنانه نیاز داشته باشد افسانه‌ای بیش نیست. آلتِ‌ تناسلی زن باکتری مطلوبی دارد که از آن حفاظت می‌کند و اگر کارِ آن مختل شود آلت‌ تناسلی دچار بیماری‌هایی مثلِ عفونتِ باکتریایی مهبل یا برفکِ مهبل و التهاب می‌شود».

در ادامه به هر آن چه لازم است در موردِ تمیز کردن آلتِ ‌تناسلی زن بدانیم از فرآورده‌هایی که می‌توان استفاده کرد تا کارهایی که نباید کرد می‌پردازیم.

۱) آب به تنهایی کافی است اما استفاده از برخی فرآورده‌ها نیز ایرادی ندارد

اگر هم بخواهیم از فرآورده‌ای استفاده کنیم توصیه «ان‌اچ‌اس» آن است که از صابونِ غیرعطری یا نرم‌کننده استفاده کنیم. دکتر گونتر می‌گوید وقتی فرآورده‌ای خوش‌بو باشد به احتمال زیاد دارای افزودنی عطری است که از گیاهان استخراج شده است یا در آزمایشگاه تولید شده است و «می‌تواند باعثِ تحریک شود». «رونی لامونت»، استادِ دانشگاه و سخن‌گوی «رکوگ» می‌گوید« اگر طبیعت می‌خواست که آلتِ‌ تناسلی زن بوی گلِ سرخ یا اسطوخودوس بدهد کاری می‌کرد که این بوهای خوش را داشته باشد». اما دکتر کارولین آورتون مشاور بیماری‌های زنان و زایمان هم هشدار می‌دهد که آبِ خالی و برخی صابون‌ها، پوستِ بعضی از زنان را خشک می‌کنند. دکتر آورتون توضیح می‌دهد: «با آب شستن باعثِ خشک شدنِ پوست می‌شود و سبب می‌شود که آلتِ‌ تناسلی ظریفِ زنان دچارِ مشکل شود».

Women's genital hygiene
Women’s genital hygiene

دکتر گونتر هم توضیح می‌دهد: «صابون مقداری از روکشِ اسیدی را هم می‌زداید که لایه سطحی محافظی از جنسِ چربی در روی پوست است». در نتیجه، توصیه دکتر «آورتون» این است که زنانی که صابونِ غیرعطری پوست‌شان را تحریک یا خشک می‌کند از محلول‌های آب‌پایه یا کرِمِ‌ اپادرم استفاده کنند که مصرفِ مکرر و درازمدت آن‌ها در صورتی که نیاز باشد خطری ندارد.

۲) نظافت ملایم در آلت تناسلی

توصیه می‌کنند که تمیزکاری آلت‌ِ تناسلی زن به صورتِ ملایم و هر روزه باشد زیرا تمیزکاری بیش از حد می‌تواند به عارضه‌های آلتِ‌ تناسلی زن دامن بزند. مانندِ تمام فعالیت‌هایی که با آلت‌ِ تناسلی زن سروکار دارد (مثل خشک کردنِ بعد از حمام کردن و بعد از آمیزشِ جنسی) تمیز کردنِ آلت‌ِتناسلی باید از جلو به عقب باشد تا باکتری‌های مقعد به آلتِ‌تناسلی و میزنای انتقال نیابد و عفونت ایجاد نکند. دکتر آورتون می‌گوید: «این باکتری‌ها می‌توانند در مهبل و مجرای ادرار عفونت ایجاد کنند و زنان باید با حوله تمیزی آلتِ ‌تناسلی را بعد از شست‌وشو خشک کنند».

پیشنهاد می‌کنیم مقاله آیا رابطه جنسی کثیف است رو هم بعد از این مقاله مطالعه بفرمایید.

باغ زنانه

البته دکتر گونتر اضافه می‌کند این شست‌وشو بیش‌تر «حالتِ گربه‌شور کردن» دارد و هشدار می‌دهد که« نباید آلتِ ‌تناسلی را سفت مالید. نباید از یاد برد که شستنِ آلتِ تناسلی مثلِ شستنِ دست نیست که بخواهیم از انتقالِ میکرب‌های غذا و ویروس آنفلوآنزا جلوگیری کنیم. توصیه دکتر آورتون در موردِ خشک‌کردنِ آلت‌ِ تناسلی زنان هم، مالیدنِ ملایمِ آن با حوله لطیف یا استفاده کردن از موخشک‌کن است به شرطی که روی بادِ سرد تنظیم شده باشد و آن را «به اندازه مناسب دور از پوست بگیریم.»

۳) رصد کردنِ تغییرات در آلت تناسلی

در این مورد هم مثلِ تمام مواردِ بهداشتی دیگر، مراقبت دقیقِ سلامت و توجه به تمامی نشانه‌های مشکلات مثل بو، سوزش یا درد مهم است. طبقِ اعلامِ «ان‌اچ‌اس» عادی است که آلتِ‌ تناسلی زن بو داشته باشد و این بو در زمان‌های مختلفِ چرخه باروری تغییر می‌کند. اما اگر تغییری ناگهانی در ترشحات رخ دهد می‌تواند نشانه عفونتِ آلتِ‌ تناسلی و لزومِ مراقبتِ پزشکی بیش‌تر باشد. دکتر ویرجینیا بکت، سخن‌گوی «رکوگ» می‌گوید: «تغییر در رنگ یا غلظت، بوی بد ناگهانی، ترشحِ زیادِ غیرعادی، خارشِ قسمتِ بیرونی آلتِ تناسلی، دردِ لگنِ خاصره یا شکم یا خون‌ریزی غیرمنتظره آلتِ‌ تناسلی از علامت‌های هشداردهنده عفونت است». اگر زنی شک کند که ترشحاتِ آلتِ تناسلی‌اش غیرعادی است باید به سراغِ پزشکِ عمومی، پرستارِ مراقبت‌های پیشرفته یا دارو برود.

۴) استفاده نکردن از لیف و کیسه

می‌توان برای تمیز کردن صورت و تن از لیف یا کیسه استفاده کرد اما طبقِ توصیه دکتر آورتون برای تمیز کردنِ آلتِ تناسلی نباید از آن‌ها استفاده کرد چون ضررِ آن‌ها بیش‌تر از فایده آن‌ها است. آلتِ‌ تناسلی زن ظریف است و دکتر «آورتون» می‌گوید استفاده از چیزهایی مثل لیف و کیسه می‌تواند «پوستِ ظریفِ آلت تناسلی زن را دچار خراش کند». به علاوه به گفته این متخصصِ زنان و زایمان، زنان باید اطمینان حاصل کنند که بعد از آن که آلت ‌تناسلی را با صابون شستند، صابون به طور کامل از آلت‌ تناسلی زدوده شود چون ممکن است خشک شود یا پوست را تحریک کند. او می‌گوید: «شستن کل آلت تناسلی و از جمله درون لبه‌های آن اشکالی ندارد اما زنان باید دقت کنند که آب و صابون به درون آلت ‌تناسلی نرود».

۵) استفاده نکردن از دستمال‌های معطر یا خوش‌بوکننده آلتِ ‌تناسلی

«ان‌اچ‌اس» همچنین مخالف استفاده از دستمال‌ معطر یا خوش‌بوکننده‌ است زیرا ممکن است در کار باکتری‌های طبیعی آلت‌ تناسلی زن که آن را تمیز و سالم نگه‌ می‌دارند اختلال ایجاد کنند. دکتر گونتر می‌گوید: «خوش‌بوکننده مهبل آشغالی بیش نیست و باید به چشمِ سیگارِ مهبل به آن نگریست که از القائات مخرب سرچشمه می‌گیرد. مورد آزمایش قرار نگرفته‌، به احتمال زیاد زیان‌بار است، بوی بهره‌کشی از آن می‌آید و نیازی به آن نیست». گونتر خاطرنشان می‌کند هر توصیه‌ای که خلاف این باشد بوی «بهره‌کشی مردسالارانه» از آن می‌آید. او می‌افزاید: «وقتی مردان با دستمال توالت یا خودشور توالت فرنگی سر می‌کنند چرا زنان نتوانند؟»

۶) استفاده نکردن از سرنگ تنقیه‌ مهبلی

سرنگ تنقیه برای پاشیدن آب به درون آلت تناسلی و بیرون راندن ترشحات به کار می‌رود. می‌دانسته‌ایم که زنان در سراسر تاریخ و در بسیاری از فرهنگ‌ها موادی مانند عسل، روغن زیتون و حتی شراب را به درون آلت‌تناسلی تنقیه می‌کرده‌اند. حتی زمانی گمان می‌رفت با این کار می‌توان از عفونت و بارداری جلوگیری کرد. اما «ان‌اچ‌اس» می‌گوید تنقیه هم مثل خوش‌بوکننده و دستمال می‌تواند در کار باکتری طبیعی آلت ‌ِتناسلی زنان اختلال ایجاد کند. استاد لامونت توضیح می‌دهد که «فکر نکنم تنقیه در هیچ موقعیتی مفید باشد زیرا تنها کاری که می‌کند شستن تمام محتویات درون آلتِ تناسلی زنان و از جمله باکتری‌های مفید است». همچنین طبق اعلام «ان‌اچ‌اس» هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد تنقیه جلوی بیماری‌های آمیزشی یا عفونت‌های آلت تناسلی زنان را بگیرد و حتی ممکن است مخاطره‌افزا باشد.

در نهایت امیدواریم از این مقاله موارد مثبت و خوبی رو کسب کرده باشید. همچنین اگر در مورد سلامت خود نیاز به مشاوره دارید، میتوانید با من دکتر سید سعید بهکام، دکتر روانشناس ایرانی در کانادا تماس برقرار بفرمایید.

برای درخواست تماس و مشاوره به صفحه‌ی مشاوره و درمان مراجعه بفرمایید.

منبع : ایندیپندنت فارسی

مقالات پیشنهادی

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا
باز کردن چت
1
hi👋
TELEPHONE : +1-310-299-27-35