او شروع به انطباق هویت با مادرش می کند و در جست و جوی ابژه های عشقی بر می آید که بتواند در آنها به کشف مجدد خود برسد، آنگاه می تواند آن گونه که مادرش به او عشق می ورزید، به آنها عشق بورزد.
من سید سعید بهکام، دکتر روانکاو هستم. با من در این مقاله همراه باشید
یکی از شرایط لازم برای این عشق آن است که ابژه مذکر باید در همان سن و سالی باشد که [سوژه] خودش تغییر فوق را از سر گذرانده بود.
در وهله نخست تثبیت نسبت به مادر را داریم که گذر به زنی دیگر را دشوار می کند. انطباق هویت با مادر پیامدی از این دلبستگی بوده و در همه حال به معنای مشخصی پسر را قادر می کند مادر نخستین ابژه عشق راستینش حفظ کند.
پس از آن، گرایش به انتخاب ابژه نارسیستی پدید می آید که به طور کلی بیشتر در دسترس بوده و آسان تر از حرکت به سوی جنس مخالف قابلیت تحقق دارد.
به دنبال آن، چیزی را به عنوان انگیزه قدرتمند دیگری که تمایل به انتخاب ابژه همجنس خواهانه ایجاد می کند کشف کرده ایم، که همان احترام به پدر و یا ترس از اوست؛ چرا که چشم پوشی از زنان به این معناست که از هرگونه رقابتی با پدر (یا با همه مردانی که ممکن است جای او را بگیرند) اجتناب می شود.
